Ik zag het tijdschrift ‘Kans’ van het Leger des Heils en was in eerste instantie onder de indruk van het grafisch ontwerp en fotografie. Hierdoor trok het mijn aandacht en ging lezen. Wat een heftige verhalen, wat kan het leven zwaar zijn. Je weet dat het Leger des Heils goed werk doet. Maar ken jij het initiatief van de Modecafé’s? Ik was erdoor geraakt. Met toestemming mag ik het complete artikel over de Modecafé’s met je delen. Wie weet is er iemand van ons, of weet je iemand, die een praktische bijdrage kan leveren aan dit zinvolle, creatieve initiatief. 

Café Draadkracht

Jolanda kan nu zelf kleding voor haar kinderen maken en bespaart daarmee flink wat euro’s. En Karin vergeet de pijn in haar rug achter de naaimachine. De modecafés van het Leger des Heils zijn in opkomst. Een plek waar mensen uit de wijk elkaar ontmoeten en tegelijkertijd leren naaien.

Klein geluk

Dankzij het Mode Café heeft Netty Woerlee (78) er een uitje bij dat precies past bij haar levensmotto: doe zoveel mogelijk leuke dingen.

Netty Woerlee (78) geniet van de gezelligheid en de praatjes die ze maakt met de andere dames van het Mode Café in Gouda. Ze is een graag geziene gast, niet in de laatste plaats door haar positieve instelling. Zelfs de ‘behoorlijke jongens’ in haar lichaam krijgen haar niet klein. Naast diabetes en de ziekte van Crohn heeft ze sinds twintig jaar ook MS, waardoor ze in een rolstoel zit. Maar ze kwijnt allerminst weg in haar appartement. ‘Ik wil mijn leven niet door mijn ziektes laten leiden. Ik kijk liever naar wat ik wel kan in plaats van wat ik niet kan. Mijn motto: doe zoveel mogelijk leuke dingen.’

Klein geluk Eén daarvan is het Mode Café, een uitje dat steeds leuker wordt. ‘Sinds vorige week hebben we ook naaimachines die je voetvrij kunt bedienen. Een uitkomst, mijn voeten doen niet altijd wat ik wil en dan is naaien in een rechte lijn een hele uitdaging. Nu kan ik net zo goed meedoen als de rest.’

De roos op haar rolstoel is een symbool voor klein geluk. ‘Een maand nadat mijn man in 1996 was overleden, kreeg ik in een winkel een roos omdat het Moederdag was. Die heb ik meteen op het graf van mijn man gelegd. Daarna heb ik een nep roos gekocht die sindsdien op m’n wagen prijkt. Ondanks alles vind ik het leven een feest. Dat draag ik uit met mijn bloem.’

‘Je bent goed zoals je bent’

Karin Verwey (31) uit Rotterdam mist sinds vier jaar bijna geen enkele bijeenkomst van Naald en Draad: het naaiatelier van het Leger des Heils in Rotterdam-Oost. Ze leerde er niet alleen tassen maken, ze kwam ook in contact met het Kerkgenootschap.

Haar “Karintassen” zijn inmiddels een begrip onder haar vriendinnen. Als ze geconcentreerd achter de naaimachine zit, vergeet ze de pijn. Dan richt ze zich alleen op het stukje stof dat voor haar ligt, het pedaal onder haar voet en de machine voor haar. Een jaar lang lag Karin vrijwel de hele dag op bed door een zware rugoperatie en dacht ze na over alle leuke dingen die ze zou doen als ze weer hersteld was. Geen wilde activiteiten, want door een zenuwbeschadiging zouden de pijn in haar rug en de moeite met lopen altijd blijven.

Boodschap van boven Tijdens de laatste dagen van haar herstel viel de folder van Naald en Draad in de bus. ‘Dat leek me geen toeval. Noem het zweverig, maar ik zag het als een boodschap van boven.’ Wat volgens haar óók geen toeval was: door Naald en Draad kwamen zij en haar vriend in aanraking met het Kerkgenootschap van het Leger des Heils. Ze voelden zich er meteen thuis. ‘We zochten al een tijdje naar een kerk waarvoor we konden trouwen.’ Ze trouwden op 22 maart 2013 voor de kerk en lieten zich afgelopen november allebei inwijden als heilssoldaat. ‘Het Kerkgenootschap laat mij weten: je bent goed zoals je bent. Dat raakt me. Ik vertaal dat naar mijn ziekte: ik ben niet honderd procent gezond, maar ik kan genoeg bijdragen en er zijn voor anderen. Iedereen is waardevol.’

Handige mam

Jolanda Jones (43) uit Bovenkarspel zag de flyer hangen bij de Voedselbank en gaat nu iedere woensdagochtend naar het naaiatelier. Naast een naaimachine vindt ze er ook een luisterend oor.

Als je dochter als enige in de klas niets feestelijks heeft om aan te trekken naar het kerstfeest op school, dan doet je moederhart zeer. Maar helaas kan Jolanda Jones haar dochter Elise (6) en haar drie zoons David (15), Matthew (13) en Kevin (9) niet alles geven wat ze graag zou willen. Vier jaar geleden raakten zij en haar man bijna tegelijkertijd hun baan kwijt. Sinds 2012 leeft het gezin van zeventig euro per week. ‘Net genoeg voor vier keer per week verse groente. Maar nieuwe kleding zit er meestal niet in.’

Elke euro omdraaien Maar afgelopen kerst droeg dochter Elise toch echt iets nieuws: een grijs rokje, gemaakt door haar moeder bij het naaiatelier van het Leger des Heils. Ook de zoons profiteren van de nieuwe handigheid van mam. Een scheur in een spijkerbroek is snel hersteld, en met een lap stof erachter zelfs hipper dan het origineel. ‘Kleding kan nu langer mee en dat scheelt, zeker als je elke euro drie keer moet omdraaien.’

Knuffel Maar ze vond er niet alleen praktische verlichting. Want zonder werk, met geldzorgen en relatieproblemen is het leven voor Jolanda niet bepaald luchtig. ‘Geen baan, weinig geld én vier kinderen, daar hebben veel mensen een mening over. Er was veel onbegrip uit de omgeving, sommige vrienden en familieleden zie ik niet meer.’ Bij het naaiatelier vindt ze iets wat haar omgeving steeds minder bood: een luisterend oor, een schouder en een knuffel. En misschien wel het allerbelangrijkst: ze wordt gezien. ‘Als je een keer niet bent geweest en je komt daarna weer, zegt iedereen: “Gezellig dat je er weer bent. We hebben je gemist.” Dat vind ik zo fijn om te horen.’ 

Draadmaatjes

Naaiatelier, Naald en Draad, Mode Café: ieder korps van het Leger des Heils heeft een andere naam voor de bijeenkomsten waar eens per week vrouwen (en soms een enkele man) uit de buurt een paar uur leren naaien. Na het gebed en een kopje koffie, gaan de naaimachines aan. Er zijn nu vijf modecafés: in Rotterdam, Dordrecht, Bovenkarspel, Breda, Hilversum, Zwolle, Gouda en in Spijkenisse. Logisch, want zelf kleding maken is weer helemaal in. En het helpt veel buurtbewoners in een tijd dat steeds meer mensen het met minder geld moeten doen.

Het eerste modecafé ontstond zes jaar geleden in Rotterdam-Oost op initiatief van Anke den Hollander van het Leger des Heils. Ze zocht een activiteit om meer mensen kennis te laten maken met het goede werk van het Leger des Heils. ‘De een komt vooral voor de sociale contacten, de ander wil echt leren zelf kleding te maken en te herstellen. Bijvoorbeeld om geld te besparen.’

Ook zelf kleding maken of zou je een bijdrage willen leveren? Kijk hier voor de adressen van de modecafés.